به گزارش «فرهیختگان»، به‌نظر می‌رسد وزارت ورزش به‌عنوان یک نهاد بالادستی فدراسیون فوتبال در اتفاقات اخیر و به‌خصوص قراردادی که با مارک ویلموتس به امضا رسید که منجر به یک حکم تاریخی علیه فوتبال ایران شد کم بی‌تقصیر نباشد، با این توضیح که به‌نظر می‌رسد انگار وزارت ورزش مصون از هر انتقاد و سرزنشی بوده و انگار کسی به این وزارتخانه و مسئولانش کاری ندارد هرچند هر از گاهی صحبت از استیضاح وزیر ورزش توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح می‌شود. با این حال به‌نظر می‌رسد مطالبه اصلی مردم این بار این است که خاطیان و آنهایی که در این زمینه یعنی هدر دادن پول بیت‌المال قصور داشته‌اند و زیر بار این قضیه نمی‌روند و بی‌کفایتی را متوجه دیگران می‌دانند، معرفی و برخورد لازم با آنها صورت بگیرد. چه‌بسا در این زمینه اتفاقات مهمی نیز در آینده در فدراسیون فوتبال رخ دهد که منجر به برکناری تمامی اعضا شود و به این واسطه بعد از مدت‌ها شاهد یک پاکسازی در فوتبال کشور باشیم. درخصوص اتفاقات اخیر و ابهاماتی که وجود دارد دقایقی با مدیرعامل اسبق استقلال به صحبت پرداختیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با امیررضا واعظ‌آشتیانی را در ادامه می‌خوانید.

چقدر نقش وزارت ورزش در وقایع اخیر را موثر و پررنگ می‌دانید؟ این در حالی است که الان مجلس و بازرسی کل کشور نیز به این موضوع ورود کرده و به‌نظر می‌رسد اتفاقاتی در آینده خواهد افتاد.

من معتقدم قبل از اینکه آقایان بخواهند استیضاح شوند باید خودشان بابت این افتضاحات استعفا بدهند، اما دو چیز متاسفانه مغفول واقع شده یعنی در بین مدیران ما باب نیست؛ اول فرهنگ عذرخواهی و سپس فرهنگ استعفا کردن بعد از اشتباهات و افتضاحاتی که صورت می‌گیرد. شما ببینید در خیلی از کشورها وقتی عملکرد یک مدیر یا مسئول مورد پسند جامعه واقع نمی‌شود و عملکرد قابل قبولی ندارند ابتدا مقام مسئول یا آن مدیر عذرخواهی کرده و سپس استعفا می‌کند، اما اینجا قدرت توجیه کردن رفتارهای غیرمتعارف مدیریتی بسیار رواج دارد یعنی به‌جای اینکه عذرخواهی کرده و و فضا را آرام کنند و در ادامه استعفای آنها موجب استیفای حقوق مردم شود چنین اتفاقی نیفتاده و متاسفانه همان‌طور که گفتم این دو موضوع در بین مدیران و مسئولان ما هنوز فرهنگ‌سازی نشده و ما آن را نمی‌بینیم و با این رفتارها و توجیه کردن‌ها، آقایان بیشتر مردم را عصبانی می‌کنند.

شما هم به این موضوع اعتقاد دارید که وزارت ورزش هم در قرارداد بسته‌شده مقصر است؟

به هر جهت فدراسیون فوتبال از لحاظ ساختاری زیرمجموعه وزارت ورزش محسوب می‌شود، بنابراین چرا باید نمایندگان مجلس ابتدای به امر این موضوع را دنبال کنند تا قضیه منجر به استیضاح شود، به اعتقاد من آقایان باید خودشان قبل از این کارها استعفا بدهند. حالا درست است که این موضوع جزء وظایف نمایندگان مجلس به‌شمار می‌رود که هر وزیری که ناکارآمد بود او را مورد بازخواست قرار داده و درصورتی‌که نهایتا به جمع‌بندی برای استیضاح رسیدند این کار را انجام بدهند اما این دلیل نمی‌شود که به‌خاطر افتضاح به‌بارآمده اصلا آقایان به فکر عذرخواهی و استعفا نیستند. واقعا متعجب مانده‌ام چون در این بیش از چهار دهه انقلاب وزیری به این ضعیفی ندیده‌ایم و به‌خصوص ورزش کشور وزیری به این بی‌خیالی و به این ضعیفی به خود ندیده است و این موضوع جای تاسف دارد.

در این مدت هم نمایندگان مجلس به‌شدت پیگیر این موضوع بوده و اظهاراتی را مطرح کرده‌اند.

اتفاقا این توقع از نمایندگان مجلس هم وجود دارد که فقط حرف نزنند، به‌جای حرف زدن و مصاحبه کردن عمل کنند. این درحالی است که قوه قضائیه درحال برخورد قاطعانه است. اتفاقا یک بار هم گفته بودم دیگر زمان خوردن و در رفتن با این قوه قضائیه به پایان رسیده و الان این قوه با کسی تعارف ندارد آن‌هم در تمام عرصه‌ها و الان هم که بازرسی کل کشور به ماجرای ورود کرده و قاطعانه موضوع را پیگیری کرده، جای تشکر دارد که برای اولین‌بار متولیان بخش ورزش بازرسی کل کشور در این خصوص به مردم گزارش می‌دهند و این کار خودش باعث آرام کردن فضای عمومی جامعه می‌شود، چون اصل گزارش دادن بسیار حائز اهمیت است. ما در گذشته کسانی را در همین بازرسی کل کشور داشتیم که وقتی با آنها صحبت می‌کردیم مدعی می‌شدند که فلان وزیر خوب است چون حرف ما را گوش می‌دهد! البته این موضوع جای تعجب داشت. اگر رفتاری اشتباه است ابتدای امر باید چند بار تذکر داد و بعد باید آن را پیگیری کرد نه اینکه...

اگر قهرمانی‌های پرسپولیس که کارشناسان امر معتقدند بیشتر به‌واسطه کادر فنی وقت این تیم یعنی برانکو و دستیارانش به دست آمده و نقش مدیریت در آن تقریبا هیچ بوده را کنار بگذاریم، به‌نظر می‌رسد کارنامه وزارت ورزش در راهبری و مدیریت تیم‌های استقلال و پرسپولیس هم خیلی چنگی به دل نزده است.

ما در گذشته شاهد بودیم که این دو تیم برخلاف قانون نزدیک به دو سال با سرپرست اداره شدند. واقعا چه اتفاقی افتاده بود و در آن وقت بازرسی کل کشور کجا بود و چه تصمیمی گرفت؟ حیف و میل زیادی در این دو تیم صورت گرفت. در این 10 سال گذشته حیف و میل‌های زیادی در این دو تیم انجام شد و پرونده‌های آن هم برای دادگاه ارسال شده است و باید این موضوع پیگیری و مطالبه‌گری شود.

به‌نظر شما این مسائل نشان نمی‌دهد که ورزش در همه دولت‌ها اولویت آخر آقایان در راس کار به‌شمار می‌رود؟

این موضوع مسلم و پرواضح است. متاسفانه هیچ دولتی ورزش اولویت اولش نبوده است و فقط برای عکس یادگاری گرفتن و شوآف و شعار دادن، ورزش مورد توجه بوده است. ورزش ما اصلا مورد نگاه اول نیست. معتقدم هر زمانی که روسای جمهور در انتخاب وزیر ورزش به اندازه وزیر امور خارجه حساسیت به‌خرج دادند مطمئن باشید می‌خواهند به ورزش هم اهمیت بدهند، ولی وزیر ورزش آخرین نفری است که مورد توجه قرار می‌گیرد. درواقع وقتی یک فردی از اطرافیان رئیس‌جمهور بیکار است او را به‌عنوان وزیر ورزش انتخاب و معرفی می‌کنند.

به‌نظر می‌رسد پنهان‌کاری آقایان در قرارداد ویلموتس از همان روز اول نشان می‌داد که یک روز اتفاقات بدی خواهد افتاد.

ما امروز شاهد یک اتفاق خیلی بد در این قراردادی که به ویلموتس گیت معروف شده است، هستیم. شما نگاه کنید از روز اول رسانه‌ها می‌گفتند قرارداد ویلموتس چگونه و چطور است، اما آن را پنهان کرده و مفاد آن را محرمانه اعلام کردند. اتفاقا سوال من از وزارت ورزش همین است آیا شما هم زورتان به فدراسیون فوتبال نمی‌رسید که این قرارداد را از آنها بگیرید و مورد توجه و نظارت قرار دهید. اگر گرفتید چرا منتشر نکردید، اگر هم نگرفتید این انتقاد به شما وارد است که این توانایی را نداشتید که روی یک فدراسیون فوتبال نظارت کنید. در هر صورت هرکدام از موارد رخ داده باشد وزارت ورزش باید پاسخگو باشد این‌طور نیست که اگر یک رئیس فدراسیون خاطی است، فقط با وی برخورد شود بلکه باید با مافوق او هم برخورد شود که چرا نظارت درستی نداشته است. سوال اینجاست که حراست فدراسیون فوتبال یا حراست وزارت ورزش یا اینها هم بر این اتفاقاتی که افتاده نظارتی نداشته‌اند؟ اتفاقا این موضوع جای سوال دارد و این سوال افکار عمومی و مطالبه مردم است پس آقایان باید پاسخگو باشند و بیایند جواب بدهند.

درنهایت هم که حتما مطلع هستید که پرونده ۸ متهم در این زمینه به دادسرای انقلاب ارسال شده است.

بله، مسئولان سازمان بازرسی کل کشور اعلام کردند که پرونده تکمیل شده و هشت نفر متهم هستند که این یک مورد بسیار خوب است البته شاید از این هشت نفر متهم چند نفر هم تبرئه شوند. در هر صورت متهم بودن به معنای مجرم بودن نیست بلکه متهم باید با ادله‌ای که می‌آورد پاسخگو باشد تا بتواند خودش را تبرئه کند. اتفاقا اگر نتیجه این بررسی‌ها توسط دادگاه روشنگری شود برای افکار عمومی آرامش ایجاد کرده و مردم خواهند فهمید چه خبر است. این موضوع نه‌تنها در ورزش بلکه باید در بخش‌های دیگر هم مورد توجه قرار بگیرد هرچند امروز دادگاه‌ها در بخش‌های دیگر هم علنی برگزار شده و اطلاع‌رسانی صورت می‌گیرد و اینها نکات مثبت به‌شمار رفته و اثربخشی خواهد داشت.

خداداد عزیزی می‌گوید اگر بمب اتم هم بیفتد این آقایان را تکان نداده و فقط از میزی به میز دیگر منتقل می‌شوند و حداقل وضعیت ۱۵ تا ۲۰ سال اخیر را به این منوال دانسته است.

خداداد اگر چنین حرفی می‌زند به استناد آن است که می‌بیند هیچ اتفاقی در طول این سال‌ها نیفتاده اما الان آن اتفاق دیگر منتفی است چون دارند قاطعانه برخورد می‌کنند و این امری بسیار مهم درجهت افکار عمومی و استیفای بیت‌المال محسوب می‌شود.

به‌عنوان سوال پایانی در یکی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی چنین دیالوگی مطرح بود که در کشور هر چقدر در سمت بالاتری باشید به زیر کشیدن و بازخواست کردن‌تان سخت‌تر می‌شود. اتفاقا در آن سریال هم بحث وزارت و وزیر شدن آن شخصیت مطرح بود حالا هم به‌نظر می‌رسد این موضوع را باید به وزیر ورزش در فضای واقعی نسبت داد.

به‌نظر من این بخشش غلوآمیز بوده که هر چه قدرت بیشتر باشد کمتر با او کار خواهند داشت، خیر این‌طور نیست وزارت و ریاست‌جمهوری هم بالاخره یک مدتی دارد و تمام می‌شود اما نکته مهم این است اگر ادله محکم باشد رئیس‌جمهور و وزیر و معاون وزیر و مدیرکل نمی‌شناسد و قانون، برخورد لازم را با همه می‌کند که امیدوارم این‌طور باشد.

 * نویسنده: محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار